جوانه زنی بذرها

عوامل مهم خارجی در جوانه زنی بذر:

 

کشت و کار نباتات در تمامی نقاط دنیا و در آب و هوای مختلف امکانپذیر است.رطوبت یا آب مهمترین عامل در زندگی گیاه می باشد.هر چه محیط از رطوبت کمتری برخوردار باشد توازن بین جذب آب از زمین که توسط ریشه های موئین انجام می شود و تبخیر از راه برگ ها ب هم می خورد و در نتیجه رشد گیاه دچار مشکل شده و دچار پژمردگی خواهد شد.رطویت مناسب در عمل کربن گیری  دخالت دارد.چرا که   co2   جذب شده با آب ترکیب شده و تولید مواد گلوسیدی می کند.

کیفیت آب در جوانه زنی بذر ها بطور مستقیم تاثیر دارد.بطوریکه با افزایش هدایت الکتریکی آب تنژگی دانهال ها،آسیب خواهند دید.وزن گیاهان تا 45 برابر وزن خود می توانند آب جذب کنند.پوست بذر گیاهان در محاورت آب تراوا شده و قدرت نفوذ پذیری دیواره آنها  نسبت به گازها و رطوبت زیاد شده و در این حالت تنفس در بذر شدت می یابد.دمای پایین از عوامل مهم در کاهش جوانی زنی بذرها بوده بطوریکه بیشتر گونه ها در دمای بین 24-21 درجه سانتی گراد قادر به جوانه زنی هستند.دمای بهینه جهت تندش بذر در حد مطلوب در گونه های مختلف متغییر می باشد.گیاهان گرمسیری جهت جوانه زنی نسبت به گیاهان سرد سیری دمای بیشتری نیاز دارند.نور در جوانه زنی بذر در بسیاری از گیاهان نقش مستقیم دارد.در صورت کشت بذر گیاهان در تاریکی تندش و جوانه زنی آنها نزیک به صفر خواهد بود.در حالیکه بذر های جند گونه مختلف گیاهی نظیر کوکب و گل جعفری جهت جوانه زنی نیاز به تاریکی داشته و باید این مرحله در اتاق تاریک انجام شود.تامین نور بعد از مرحله تندش نیز از اهمیت زیادی برخوردار است.نور خیلی کم باعث بلند و دوکی شدن دانهال هل خواهد شد.در مناطق سرد با نور کم دانهال ها را می توان تا اوایل بهار در معرض آفتاب قرار داده و از فروردین ماه به بعد روی آن سایه داد

.فتوپریودیسم:

فوتوپریودیسم بعارت است از عکس العمل گیاه در برار طول روز است فتوپریودیسم یا نور گیاهی پاسخ گیاهان به طول شب،بسیاری از واکنش های گیاهی مانند گل آغازی و نمو ،خشکی گیاه،تنژگی بذر،تشکیل اندام ذخیره ای و عادت رشد گیاه را تنظیم می کند.بسیاری از گونه های گیاهی در شرایط گسترده ای از طول روز گل می دهند در حالیکه در شرایط روز کوتاه یا روز بلند گلدهی خیلی سریعتری دارند.این نوع گیاهان را روز کوتاه یا روز بلند کمی اختیاری گروه بندی می کنند.

گیاهان بر اساس عکس العمل گلدهی به فتوپریود به دسته های زیر تقسیم می شوند:

1)گیاهان روز کوتاه

گونه هایی که در آنها طول شب بیشتر از یک طول بحرانی است گونه های مربوط به عرض جغرافیایی پایین و یا گونه هایی که در اواخر تابستان گل می دهند از این دسته هستند.قهوه،پنبه،برنج و داوودی جزء گیاهان روز کوتاه هستند.

2)گیاهان روز بلند

گونه هایی که در آنها طول شب باید کمتر از یک طول بحرانی باشد.گونه های مربوط به عرض جغرافیایی بالا نظیر باریک برگ های مناطق معتدل از این گونه هستند.

3)گیاهان روز خنثی

گل انگیزی در این گیاهان تحت تاثیر طول شب قرار نمی گیرد

4)گیاهان حد واسطه

گونه هایی هستند که به طول شب 14-12 ساعت نیاز دارند

5)گیاهان دو فتوپریودی

گیاهانی هستند که گل انگیزی آنها در شب های بلند یا کوتاه با شب های متوسط اتفاق می افتد

برچسب ها :  خرید اینترنتی گل , سفارش گل , گل فروشی در تهران , خرید گل آنلاین , ارسال گل 

فواید کاکتوس

تغذیه با آب کاکتوس:

منشا cacti مربوط به تمدن باستانی بوده ک پیشنه ای بیش از 1200 سال دارد.
بومیان آمریکا از نوعی کاکتوس به نام ناپول برای خواص دارویی درمانی و تغذیه استفاده می نمودند.
آب کاکتوس که با نام آب گلابی خاردار نیز معروف استبه عنوان یک نوشدنی محبوب و فرح بخش در مکزیک،آمریکا جنوبی،هند،شرق میانه و بخش هایی از اروپا مطرح می باشد
که به تازگی در ایالت متحد نیز محبوبیت بسیار ی پیدا کرده است،این گیاه به دلیل فواید بسیار برای سلامتی انسان به عنوان یک معجون گیاهی ارزشمند مورد توجه قرار گرفته است.
همچنین کاکتوس گوشتی و بیضی شکل کاکتوس دارای یک مایع چسبناک است که به مارچوبه،لوبیا و فلفل سبط شباهت دارد،این شهد از آب،قند و مواد مدنی تشکیل شده است که دارا خواص درمانی بسیاری است.

ارزش غذایی آب کاکتوس:

آب کاکتوس دارای بتا کارتون،ویتامین B ویتامین C آهن،منیزیم،کلسیم،و دیگر مواد معدنی و ویتانین های متعدد است.
علاوه بر این،این میوه سزشاز از اسید آمینه و بویژه تورین است،تورین دارای آنتی اکسیدان ها و فلاونوئیدها مفید می باشد.

فواید آب کاکتوس:

آب کاکتوس برای جلو گیری از التهاب در عضلات، عروق، دستگاه گوارشی بخش های قلبی و عروقی موثر می باشد.
آب کاکتوس دارای اثر ملین بوده و در درمان یبوست موثر است. آب کاکتوس می تواند التهاب مجرای ادرار و مثانه را کاهش دهد. همچنین سبب کاهش درد افراد مبتلا به عفونت مثانه و سنگ کیسه صفرا نیز شود.
و بر اساس تحقیقات انجام گرفته فواید کاکتوس منبع خوبی از photochemicals است که می تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک نماید. بر اساس آزمایشات انجام گرفته بر روی حیوانات آزمایشگاهی، آب کاکتوس باعث کاهش رشد تومور می شود. |
علاوه بر آن، کاکتوس nopal دارای سطح بالایی از بتالین است که به عنوان به آنتی اکسیدان برای جلوگیری از پیری زودرس، بالا بردن سطح سلامت مطلوب ستونی
کاهش التهابات و سم زدایی بدن موثر می باشد.
* بردن سطح سلامت مطلوب سلولی،

همچنین تحقیقات انجام گرفته توسط انجمن قلب آمریکا، حاکی از آن است که استفاده از آب کاکتوس در کاهش سطح کلسترول خون موثر می باشد. همچنین مشخص شد عید کاکتوس Nopal دارای سطح بالایی از فیبر محلول است که برای کمک به کنترل و یا کاهش سطح کلسترول خون کاربرد دارد. تحقیقات نشان می دهد که آب میوه کاکتوس می تواند منجر به کاهش و تثبیت قند خون و سطح انسولین شود و بنابراین برای درمان دیابت
نیز موثر می باشد..

مصرف آب میوه کاکتوس اپونتیا:

آب کاکتوس می تواند به تنهایی و با همراه با عتساره میوه هایی مانند گریپ فروت و در آماده سازی ژله یا آب نبات استفاده شود. این شریت به طور گسترده در برخی کشوره مصرف می شود و حاوی مقادیر زیاد ویتامین های 4
Cو B2 و متبع فراوان کلسیم محسول و مواد معدنی فراوانی بوده که می توان آن را با انواع طعم های میوه های مختلف معرفی نمود که دارای اثرات مثبتی سلامتی، جوانی و شادابی می باشد. همچنین برای کسانی که مبتلا به روماتیسم، ورم مفاصل و در نتیجه درد مفاصل و به ختو مصرف آن در میان افراد مسن توصیه میشود، همچنین در از بین بردن برخی از ویروس های باکتری های مفید و کمک به از بین بردن التهابات و در واقع ارتقاء رشد باکتری های بیماری ایدز نیز موثر می باشد.

برچسب ها : گل فروشی ، خرید گل ، گل فروشی اینترنتی ، خرید گل آنلاین

آشنایی با گیاه لاکی بامبو

گیاه بامبو

 

گیاهی که امروز به بامبو یا بامبو خوش شانس معروف است در واقع اصلا از خانواده نیها یا خیز رانها نیست و از تیره Dracaena است با نام علمی Dracaena Sanderiana و به اسامی تجاری دیگری مانند دراسینای روبانی، بلژیکی همیشه سبز، یا گیاه روبانی و بالاخره بامبو خوش شانس شناخته می شود.
این گیاه بومی کامرون در مناطق استوایی غرب آفریقا و نواحی کوچکی از آسیای جنوب شرقی است. این گیاهان در بوته های به هم فشرده رشد می کنند و ارتفاعی بالاتر از ۱. ۵ متر می توانند داشته باشند. معمولا برگها به درازای ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر و عرض تا ۴ یا ۵ سانتی متری به رنگ سبز تیره یا ابلق به صورت سبز و سفید یا سبز و زرد دیده میشوند. امروزه در جهان به عنوان گیاه تزئینی چینی معرفی و بازاریابی می شود ولی در واقع اینچنین نیست و این گیاه بومی اغلب نقاط آسیا نیست.
کشت و کار و نگهداری:
گونه های مختلفی از دراسیناها در خانه ها نگهداری می شوند و بسیار مقاومت از خودشان نشان می دهند. و امروزه بامبوها به دلیل سادگی نگهداری و زیبایی نسبی بسیار پرطرفدار هستند. علاوه | بر اینها از آنجا که در فرهنگ فنگ شویی معتقدند که این گیاه شانس به ارمغان می آورد بسیار مورد استقبال قرار گرفته اند.
نور: روی هم رفته نور غیر مستقیم برای این گیاهان بهتر است چرا که در نور مستقیم برگها دچار سوختگی شده و زرد می شوند.
خاک: این گیاه توانایی زندگی در خاک را دارد ولی رایج شده است که در آب نگهداری و فروخته می شود. و خود گیاه هم مشکلی با این مساله ندارد و به خوبی در آب زندگی می کند.
آب: بهتر است آب بامبو را هر دو هفته یا حداکثر یک ماه عوض کرد. آب استفاده شده باید آب سبک بوده و فلوراید آب کم باشد، در واقع بهتر است از آب های معدنی بطری شده یا از آبهای دستگاه های تصفیه آب خانگی یا از چشمه های طبیعی که میدانیم آبشان سبک است استفاده کرد. در مناطق کوهستانی همانند اردبیل آب شرب لوله های آب شهری سنگین است و در صورت استفاده برای بامبو نتایجی مانند زرد شدن برگها و تنه گیاه یا رشد بسیار کم و عدم طراوت لازم را به همراه دارد. همچنین کلر زیاد در آب برای بامبو مشکل ایجاد می کند.
دما: دمای آب بهتر است بالاتر از ۱۵ درجه سانتیگراد حفظ شود و این گیاه به خوبی در دمای معمولی خانه ها از بهار تا زمستان هماهنگی پیدا می کند.
روشهای پیج دادن:
اصولا از وقتی این گیاه به صورت فرم داده شده عرضه شد ارزش اقتصادی پیدا کرد. چند روش برای پیچ دادن به این گیاه وجود دارد که اغلب در محیطهای گرم و مرطوب قابل اجرا هستند. زیرا در چنین محیطی گیاه با سرعت بیشتری رشد می کند و زمان لازم برای پیچ دادن کمتر است.
تئوری اول:
گیاه را در محیط تاریکی پرورش می دهند که نور پرشدت مصنوعی روی گیاه متمرکز می شود
مانند یک لامپ هالوژن) سپس این نور حرکت می کند و گیاه در تعقیب نور حرکت مارپیچی انجام می دهد و ساقه فرم Spiral را مارپیچی پیدا می کند.
تئوری دوم
گیاه را در قالب های شفافی پرورش می دهند که قابلیت باز شدن دارد وقتی گیاه در قالب پیچ داده شده رشد کرد و به شکل دلخواه رسید قالب را بر می دارند.
تئوری سوم:

گیاه را به طور مداوم با دست فرم میدهند.
تئوری چهارم:
منبع نور را فقط از یک جهت ثابت نگه می دارند و هر روز گیاه را در ظرفش می چرخانند، چون گیاه | خاصیت نور جذبی دارند و به طرف نور چرخش می کنند این کار موجب پدیدار شدن حالت مارپیچی می شوند.
تئوری پنجم:
گیاه بامبو را به مدت طولانی حدود یک ماه خارج از آب ولی در شرایط رطوبتی ۹۰ درصد نگهداری می کنند. گیاه نمی میرد ولی بدنش نرم و منعطف می شود در این زمان بامبوها را به قالب ها می بندند و دوباره به آن آب میدهند. وقتی آوندها دوباره بازسازی شدند گیاه سفت و محکم شده و حالت قالب را به خود می گیرد.
بیماریها:
قارچ ها: اصولا محیط مرطوب و گرم بهترین محل برای رشد قارچهاست بنابراین گلدان بامبو می تواند به راحتی آلوده به قارچهای فسادآور بشوند که روی تنه و برگهای گیاه فعالیت بکنند و موجب فساد بامبوها بشوند. برای جلوگیری از شیوع قارچ ها سعی کنید ظرف بامبو را هنگام تعویض آب با مواد ضدعفونی کننده مانند وایتکس و ... ضدعفونی کنید. نگذارید آب سبزه ببندد یا کدر بشوند.
قارچ های سیاه پودری روی برگها را با قارچکشها می توان از بین برد. در انتخاب و خرید بامبو دقت کنید تا گیاهی که می خرید سالم و عاری از قارچ ها باشد. علایمی مانند کپک زدگی روی ساقه. خوردگیهای لزج مانند روی ساقه و سفید کها و سیاهکهای روی برگها علایم قارچها هستند.
اگر بامبو دچار پوسیدگی ساقه شد چه باید کرد؟
در محل پوسیدگی ساقه که به رنگ زرد در می آید و لهیده مانند می شود، آوندها از بین می روند و گیاه دیگر نمی تواند آب به قسمت های بالایی برساند. و خطر مرگ کل گیاه را تهدید می کند. بنابراین ساقه را باید بالاتر از محل پوسیدگی برید تا آوندهای سالم مشاهده شوند (سطح برش سفید و سالم دیده شود).
تکثیر:
در محیط طبیعی این گیاه بیشتر به صورت پاجوش تکثیر می شود ولی قلمه آن بسیار ساده است و کافی است طولی بیشتر از ۲۰ سانتی متر را برید و در گلدان جدید گذاشت. در صورت محافظت از بیماری ها و فراهم نمودن کیفیت محل لازم، قلمه جدید در حدود یک ماه ریشه تولید می کند و جوانه های جدید آن ظاهر می شوند.
کود:
برای بامبو مانند هر گیاه دیگری عناصر مورد نیازش را می توان از طریق کودهای کامل فراهم کرد. کودهایی که عناصر پر مصرف و کم مصرف را داشته باشند. و به صورت ماهانه در آب گلدان بامبو حل می شود. (قطره های اختصاصی برای بامبو هم در واقع همین کودهای شیمیایی کامل هستند و هیچ مارک یا برند خاصی بر دیگری ارجحیت بسیار زیادی نمی تواند داشته باشد.)
روش هرس کردن گیاه:
ساقه های گیاه بامبو که امروزه از طرفداران زیادی برخوردار است و افراد زیادی تمایل به نگهداری آنها در خانه های خود دارند، زمانی که بیش از حد بلند می شود نیاز به کوتاه و مرتب شدن دارند.
گیاه بامبو یک گیاه زیبا و مقاوم است که هم در آب و هم در خاک رشد می کند. شما می توانید بدون نگرانی و به آسانی ساقه های این گیاه را مرتب و هرس کنید. هرس کردن به موقع و صحیح به رشد و شاداب ماندن این گیاه کمک زیادی می کند. قیچی و وسیله ای که قصد دارید گیاه را با آن هرس کنید باید کاملا تمیز و تیز باشد تا هم بیماری به گیاه منتقل نشود و هم در محل برش اثری از دندانه دندانه شدن بر ساقه برجا نماند تا بتوانید یک هرس سالم و تمیز را انجام دهید. میزان ساقه های بامبو در دسته بامبویی که در خانه دارید رشد نخواهد کرد بلکه ارتفاع بامبوها در اثر رویش و جوانه زدن برگهای بامبو و پیچ ها افزایش می یابد. ممکن است تا مدتی تمایل نداشته باشید که ساقه ها را کوتاه کنید تا ارتفاع بامبوهای شما افزایش یابد اما پس از مدتی که ارتفاع بامبوها بیش از حد زیاد شود این کار لازم است.
زمانی که مقداری از ساقه بامبو را برش بزنید و هرس می کنید برگها و در نتیجه ارتفاع بامبو باز می تواند به رشد خود ادامه دهد. البته بدون اینکه ساقه رشد کند. آن قسمت از ساقه که از بامبو جدا کرده اید را می توانید در خاک یا آب قرار دهید زیرا هر کدام یک قلمه جدید بامبو هستند پس از مدتی ساقه های قطع شده یا همان قلمه ها می توانند رشد کنند و جوانه بزنند و به این ترتیب می توانید یک دسته بامبو جدید داشته باشید.
هرس کردن را با بریدن مقدار کمی از ساقه بامبو شروع کنید و بعد از برش اول اگر باز هم لازم بود می توانید یک قطعه کوچک دیگر از بامبو را از ساقه جدا نمائید. برگها و جوانه های بامبو تا زمانی رشد می کنند که ارتفاع، وزن و ضخامت ساقه بامبو به حد نرمال باشد، به همین دلیل است که گیاه بامبو وقتی بیش از حد بلند و سنگین شود نیاز به هرس شدن پیدا می کند. همانطور که اشاره شد، شما می توانید قلمه بامبو را هم در خاک و هم در آب قرار دهید. اگر قصد شما صرفا تأثیر گیاه است بهتر است قلمه را از ۲ تا ۵ سانتی متر از زیر گره ساقه جدا کنید. گره اولین جایی است که جوانه بامبواز آنجا بوجود آمده است.به همین دلیل مهم است که آن را طوری کوتاه کنید تا جوانه کامل گره کاملا دست نخورده باقی بماند.بعضی از مردم اصرار دارند که باید قلمه را زاویه دار برش زد تا ریشه دهد.شما می توانید برش را به صورت صاف و بدون زاویه نیز انجام دهید.

برچسب : ارسال گل، گل فروشی ، خرید گل

نگهداری از بن سای

نگهداری از گیاه بونسای

کود مورد نیاز بونسای

کود دهی بونسای درختان غالبا کود پذیری زیادی دارند اما اینکه آنها را در ظروف کم عمق برای احراز رشد بطئی پرورش دهیم ، مقوله ای دیگر است .کودها فقط برای تحریک رشد نیستند بلکه برای سلامتی طبیعی گیاهان مؤثرند. اغلب مخلوط های خاک بونسای درشت بافت و دارای مقادیر کمی از مواد غذایی هستند و کودها تنها منبع تامین کننده مواد ضروری گیاهان در بسیاری از بونسای ها می باشند . کود دهی را گاهی "تغذیه" هم می نامند اما در واقع انسان به گیاه غذا نمی دهد بلکه عناصر مورد نیازش را | در اختیارش می گذارد و گیاه از آنها غذای خود را می سازد و یعنی به خودش غذا می دهد.برای کود دهی اغلب می توان از کودهایی که دارای ترکیبات ضعیفی هستند و ویژه خانگی ساخته شده اند، بصورت هفتگی یا ماهانه استفاده نمود زیرا آنها بسیار مطمئن تر از کودهای قوی تری هستند که با فاصله زمانی بیشتری مصرف می گردند . استفاده از مقادیر زیاد کودها و در زمان نامناسب کود دهی موجب افزایش احتمال سوختگی ریشه ها می شوند لذا باید به درصد نیتروژن، فسفات و پتاسیم macro) (nutrients بر روی برچسب بسته های آنها توجه شود که بصورت «  ph - p0 » یا « - P - K » درج می شوند ؛ مثلا ۵ - ۱۰ - ۱۵ بیان کننده » ۱۵ درصد نیتروژن، ۱۰ درصد فسفر و ۵ درصد پتاسیم میباشد.
مقدار زیاد ازت موجب تشویق رشد رویشی گیاه می شود و فسفر و پتاسیم نیز برای ساختمان سلول های گیاهان ، توسعه ریشه ها و گلدهی ضروری هستند . کودهای کم مصرف ( Micro - nutrients ) دارای برخی عناصر هستند که به میزان ناچیز مورد نیاز گیاهان می باشند و افزودن آنها موجب جلوگیری از کمبود هایی می شوند که در روند عادی رشد گیاهان ظهور می یابند . برخی گل فروشی ها کودهای "قرصی شکل " را می فروشند که آنها را بر روی سطح خاک گلدان ها قرار می دهند تا پس از هر بار آبیاری موجب کود رسانی با ثبات ولی ضعیف را برای گیاه فراهم سازند. البته کودهای مایع امکان اسپری کردن بر روی شاخ و برگ را ممکن می سازند که به تغذیه برگی" موسومند. این روش توسط بسیاری از پرورش دهندگان بونسای توصیه می شود زیرا مستقیما و سریعا جذب سلول های گیاه می گردند . از مواد مکمل (Super thrive) و یا عصاره جلبک های دریایی نیز می توان برای افزایش کارآیی کودها استفاده نمود . برخی از مواد هورمونی و ویتامینی مطمئن گاها قادرند تا از طریق تحریک درخت به ترمیم آن کمک نمایند. بهترین زمان کود دهی اوایل فصل بهار است و در این زمان مقدار بالایی از نیتروژن برای رشد گیاهان جوانی که می خواهید دارای رشد سریع و قوی باشند، ضروری است اما در اواخر بهار پس از اینکه رشد سریع درخت خاتمه یافت، باید از مخلوط های حاوی مقدار کمتر ازت استفاده کرد تا مرحله بلوغ در گیاه ظاهر شود .کود دهی را باید در تابستان تا رسیدن درخت به حالت نیمه خواب ناشی از گرمای تابستانه ادامه داد . کود دهی را پس از شکستن گرمای شدید نیز با درصدهای کمتر ازت تا آغاز پائیز تداوم می بخشند . برای دستیابی به بهترین میزان کود دهی درختان باید ابتدا یک دوجین از هر نوع درخت مورد توجه را برویانید و سپس اولین درخت را با مقداری از کود که فکر می کنید صحیح است ، تغذیه نمایید و در هفته های آینده | باید همان مقدار کود را به همان گیاه و گیاه بعدی بیفزایید و آنقدر ادامه دهید تا اولین گیاه بمیرد و در این صورت در می یابید که مناسب ترین مقدار کود برای گیاه مورد نظرتان چقدر است . از این طریق می توانید بر تجربیات خود بیفزایید که با ارزش ترین سرمایه برای پرورش سالم ترین گیاهان بونسای خواهد بود . یکی از مشکلات عمده این مقوله عبارت از افزودن کودها به درختان ناسالمی است که فکر می کنید دچار معضلات سوء تغذیه هستند. در صورتی که درختان بندرت از گرسنگی می میرند اما کود دهی نامناسب می تواند مشکلات ریشه ای مهمی را برای گیاه سبب شود و درخت را سریعا بمیراند .
هرگز نباید به گیاهانی که دوره خواب زمستانه را می گذرانند ، کود داده شود زیرا درختان بدون برگهای خود قادر به غذا سازی نیستند و درختان همیشه سبز نیز در اواسط زمستان دارای فعالیت زیادی نیستند و غذا سازی قابل توجهی ندارند بنابراین نمی توانند از کودهای داده شده به میزان کافی بهره گیرند . هرگز نباید به گیاهان مریض کود دهی نمود زیرا موجب بدتر شدن وضعیت آنها می شود .همچنین افزایش کودها به خاک می تواند باعث بروز اشکالاتی در روند جذب آب توسط گیاه گردد.

نور و دمای مناسب بونسای

نور و دمای بونسای بونسای ها را در غالب اوقات سال در خارج از منازل نگهداری می نمایند اما برای مدتی که به داخل منازل منتقل می گردند، نور دهی آنها را با انعطاف بیشتری می توان انجام داد بنابراین از هر آنچه در اختیار دارید، برای این منظور می توانید بهره گیرید .
ارتفاع لامپ ها از زمین بستگی به ارتفاع درخت بونسای دارد که در صورت استفاده از فلورسنت می توان آنرا با فاصله بسیار نزدیکی جهت حداکثر نور دهی قرار دهید زیرا اینگونه لامپ ها تولید گرما نمی کنند. برای این منظور بهتر است از لامپ های فلورسنت بلند استفاده نمایید و آنها را بالای بونسای از سقف آویزان کنید . برای ایجاد دمای مناسب محیطی در زمستان ها می توان ۲ - ۱ عدد لامپ حبابی که دارای نور نقطه ای هستند در بالای بونسای و با فاصله مطمئن نصب نمایید.اگر خواهان تولید گیاهان شاخصی هستید ابتدا قبل از انجام هرس باید در مورد گیاهانتان مطالعه نمائید و اینکه چگونه درخت را تربیت کنید تا بحالت دلخواه شما نائل آیید هر چند که به چندین مرحله از هرس کرده و سالها وقت نیازمند باشد. هرس کردن هر چند موجب کنترل رشد گیاه می شود اما نباید مانع رشد آن گردد و این عمل بعنوان تکنیکی جهت هدایت تمایلات رشدی گیاهان برای رشد در جهت پدید آوردن شکل های جذاب و چشم نواز می باشد و نباید بعنوان شیوه ای ستمگرانه برای تبدیل ضمیر آنان جهت بونسای شدن تلقی گردد . در صورتیکه روش های مناسب جهت حفظ اندازه و شکل درختان بونسای انجام نگیرد، آنها بزرگتر از معمول خواهند شد ولی هرس مناسب به رشد و سلامتی گیاهان بواسطه دریافت نور و هوای کامل می انجامد. زمانو چگونگی هرس شاخه ها بستگی به نوع گیاه دارد. از جداول زمانبندی شده کتابها فقط بعنوان یک ملاک کلی بهره گیرید زیرا فصول از سالی به سال دیگر و از منطقه ای به منطقه دیگر تفاوت می نمایند. هرس شاخه ها (pruning را بکمک قیچی یا ابزار مناسب دیگری برای شکل دهی دلخواه درختان انجام دهید.
برای این منظور سعی شود که شاخه ها تا حد امکان در نزدیکی محور تلاقی (pivot دو لبه برش قیچی قرار گیرند تا عمل قطع آنها راحت تر انجام شود ولی برای قطع شاخه های ضخیم تر می توان از اره مناسب استفاده نمود . شاخه ها را از فاصله یک اینچی تنه قطع کنید زیرا برآمدگی حاصل شده بر روی تنه درخت بمرور زمان تحلیل (nibble) خواهد رفت و فقط اثری از آن (طstu) باقی خواهد ماند . داشتن تنه کوتاهتر و شاخه های اصلی کوچکتر توسط گیاه اولویت دارد تا دارای سیستم انتهایی و برگدهی جذابتری گردد و در این حالت باید کوشش شود تا خصوصیت ایجاد شده بخوبی حفظ گردد و بمرور به شکل دلخواه نهایی در آید. پس از اینکه درختان پرورش یافته به مراحل پالایش(refinement stage) | نائل آمدند، عملیات هرس کردن را به منظور حفظ گیاه و همچنین برای ایجاد خصوصیات ظاهری بهتر اجرا | می کنند . مرحله ۱- شروع : اجازه بدهید تا نهال شما رشد نموده و سپس انتهای آنرا قطع کنید. میزان ساق قطع شده به تمایل شما و ریسکی که می پذیرید ، بستگی دارد زیرا هرچه گیاه را از ارتفاع بلندتری قطع نمایید برای بقاء گیاه مطمئن تر است ولی برای کسب بهترین نتایج باید به هرس شدیدتری اقدام کنید . محل بریدگی را با وازلین مسدود نمایید. برخی افراد بواسطه عدم پذیرش خطرات هرس شدید، آنرا انجام نمی دهند و ترجیح می دهند تا از این مرحله اجتناب نموده و گیاهانی را بخرند که بین مرحله ۲ و ۳ باشند در صورتیکه مرحله ۱ | کلید موفقیت بحساب می آید زیرا در این مرحله است که بسیاری از تفاوت های ممکنه بروز می نمایند . در این مرحله، هرس ریشه ها نیز در مورد گیاهان خیلی جوان برای قطع انتهای ریشه اصلی و ایجاد سیستم ریشه ای فشرده و ایده آل انجام می پذیرد. مرحله ۲- فرم دهی : در صورتی که پس از انجام هرس فقط یک یا دو جوانه جدید ظاهر شوند، در بسیاری از مواقع باید از خود بپرسید که چرا چنین شده است؟ آیا می توان بذور گیاهان مناسب بیشتری بدست آورد؟ آیا می توان شرایط محیطی را بهتر نمود؟ آیا آبیاری و کود دهی مناسب بوده اند؟ زیرا در این مرحله باید گیاهان را بخوبی تغذیه کنید تا رشد بسیار خوبی حاصل نمایند سپس از ۳ - ۲ نقطه جدید که ظاهر گردیده اند، یکی را که دارای بهترین موقعیت است انتخاب نموده و بقیه را حذف کنید و اجازه بدهید تا حداقل ۸ – ۷ برگ جدید قبل از انجام هرس بعدی برویند و آماده انجام مرحله ۳ گردند.
مرحله ۳- پالایش : پس از ۱۰ - ۸ سال که از عمر بونسای گذشت و وضعیت مناسبی را از خود بروز داد، بهتر است ظرف آنرا بزرگتر نمائید تا با افزایش سیستم ریشه دهی برای مراحل بعدی آماده شود اما در بسیاری از موارد باید به آسانترین راه مبارزه طلبی که دارای ریسک زیادی است و منجر به بهگزینی گیاهان می گردد یعنی هرس کردن تن در دهید . سرانجام اگر بخوبی درک نموده باشید که چگونه گیاهتان در طی سالهای اخیر رشد یافته است، آنگاه به بهترین وجهی خواهید توانست در ادامه راه به شکل دهی، نگهداری و اصلاح درخت خود و حتی ایجاد تغییر در آن همت گمارید

بستر کشت گیاهان گلدونی

بسترهای کاشت گیاهان گلدانی

گیاهان، آب و مواد معدنی ضروری خود را از بستر کاشت تأمین می کنند. بسترهای کاشت گوناگونی از قبیل خاک باغچه، خاکبرگ، خاک کوش، پرلایت، ورمی کولایت، کوکوپیت، پیت ماس، کود دامی و ... وجود دارد. اکثر گیاهان برای رشد مناسب به ترکیبی از چند نوع بستر کاشت نیاز دارند. در این بخش به طور مختصر برخی از بسترهای کاشت گیاهان آپارتمانی توضیح داده میشود.
خاک باغچه
کشت وکار هرساله باغچه ها و اضافه کردن مقادیری کود دامی به خاک آنها و پوسیدن بقایای گیاهی موجود در آنها موجب شده است که خاک باغچه به عنوان یکی از اجزای مخلوط خاکی خیلی از گل های آپارتمانی استفاده شود. برای استفاده از خاک باغچه لازم است از لایه های بالای خاک استفاده کنیم.
خاک برگ

این خاک در نتیجه تجزیه و پوسیده شدن برگ درختان به وجود می آید. این خاک از نظر مواد غذایی ضعیف است؛ اما به عنوان سبک کننده ترکیب خاکی و برای جذب رطوبت بیشتر در خاک، در اکثر ترکیب های خاکی استفاده می شود. برای تهیه خاک برگ باید برگ درختان را در گودالی بریزیم. در منازل می توانیم از ظروف بزرگ نظیر بشکه های فلزی یا پلی اتیلنی در حیاط یا پشت بام استفاده کنیم. سپس به صورت لایه ای، مقدار کمی آهک و همچنین کود اوره به همراه آب به آن اضافه کنیم. در پایان آنها را فشرده می کنیم و رویشان را با لایه ای از خاک می پوشانیم. بعد از سه تا چهار ماه، خاک برگ را به هم می زنیم و مجددا آبپاشی و فشرده می کنیم. در طول یک سال، این عمل را سه تا چهار بار تکرار می کنیم و پس از آن بعد از الک کردن، خاک برگ برای استفاده آماده است.
کمپوست
امروزه پس مانده های مواد غذایی منازل در شهرها به خصوص شهرهای پرجمعیت را پس از جمع آوری و طی مراحلی، به نوعی بستر کاشت تبدیل می کنند که مواد غذایی لازم برای گیاه را دارد و کمپوست نامیده می شود. کمپوست ها به انواع مختلفی از قبیل ورمی کمپوست و کمپوست گوگرددار تقسیم شده، تحت عنوان کود آلی عرضه می شوند و در ترکیب مخلوط خاکی گلدان از آنها استفاده می کنند.
پیت
بقایای گیاهان آبی مردایی است که به شکل نیمه پوسیده تا کاملا پوسیده عرضه می شود. پیت ها ظرفیت خوبی برای نگهداری آب دارند و دارای انواع مختلفی هستند که از آن جمله میتوان به پیت خزه و کوکوپیت اشاره کرد. ١. پیت خزه: رنگ قهوهای دارد و ظرفیت نگهداری آب آن حدود ده برابر وزن خشکش است. از این ماده بیشتر برای افزایش نگهداری آب در خاک استفاده می شود. قبل از استفاده از پیت خزه، باید آن را تکه تکه و مرطوب کنیم. ٢. کوکوپیت: از پوسته نارگیل به دست می آید و در مخلوط خاکی از آن استفاده می شود. این ماده ظرفیت خوبی برای نگهداری آب دارد.
پرلیت
این ماده منشأ آتشفشانی دارد و حدود سه تا چهار برابر وزنش آب جذب می کند. پرلیت به منظور افزایش هوای مخلوطهای خاکی و سبک کردن آنها استفاده می شود.
ماسه
به ذراتی گفته می شود که حداکثر قطر ذرات آن ۲ میلی متر باشد. ماسه رودخانه ای که اصطلاحا ماسه سیاه نامیده می شود، در باغبانی برای افزایش نفوذپذیری مخلوط خاکی و همچنین ریشه دار کردن قلمه ها استفاده میشود.
کود دامی
کود جامد دامی که در ترکیب مخلوط خاکی استفاده می شود، بهتر است از نوع کود گاوی باشد. کود دامی باید حتما به صورت پوسیده استفاده شود. همچنین از کود پرندگان در طول دوره پرورش گیاهان به عنوان کود سرک می توان استفاده کرد.
مخلوطهای خاکی
گیاهان آپارتمانی برای رشد مناسب به ترکیبی از انواع خاکهای ذکرشده نیاز دارند که به آن، مخلوطهای خاکی گفته می شود. نمی توان برای همه گیاهان زینتی یک ترکیب خاکی پیشنهاد کرد؛ اما برخی پرورش دهندگان گیاهان آپارتمانی یک ترکیب خاکی را پیشنهاد کرده اند که در صورت دسترسی نداشتن به فرمول خاکی مناسب گل ها می توان از آن استفاده کرد. این ترکیب خاکی عبارت است از: یک چهارم خاک باغچه + یک چهارم خاک برگ + یک چهارم کود
پوسیده دامی + یک چهارم ماسه.مخلوطهای خاکی استفاده شده برای گل های آپارتمانی، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متفاوتی دارند که میتوان به اسیدیته و همچنین میزان املاح موجود در آن (EC) اشاره کرد. گیاهان آپارتمانی را از نظر حساسیت به اسیدیته خاک به دو گروه عمده تقسیم بندی می کنند:
1. گیاهان آهک گریز
این گیاهان در محیط اسیدی، رشد مناسبی دارند. به طور کلی خیلی از گیاهان آپارتمانی که برای گل هایشان پرورش می یابند، در این دسته قرار می گیرند. آزالیا، گاردنیا، گلوکسینیا، هورتنسیا و سوسن از این گروه محسوب می شوند. برخی از گیاهان برگزینتی مانند حسن یوسف و سرخس نیز در این دسته قرار دارند. این گیاهان را باید تا می شود، با آب باران یا آب جوشیده سرد آبیاری کرد. ترکیب کلی مناسب برای گیاهان آهک گریز: دو قسمت پیت + یک قسمت کمپوست + یک قسمت خاک برگ.
۲. گیاهان آهک دوست
این گیاهان در محیط قلیایی رشد مناسبی می کنند. کاکتوسها، داوودی و سنبل از جمله این گیاهان هستند. این گیاهان را می توان با آب معمولی آبیاری کرد.ترکیب کلی مناسب برای گیاهان آهک دوست: یک قسمت خاک باغچه + یک قسمت خاک برگ + سه قسمت ماسه.
ضدعفونی کردن خاک
ضدعفونی کردن بستر کاشت به منظور از بین بردن عوامل بیماری زا صورت می گیرد. برای ضدعفونی کردن خاک روش هایی از جمله ضدعفونی کردن به کمک حرارت مستقیم، به کمک آفتاب و همچنین با سموم شیمیایی وجود دارد. ساده ترین روش برای ضدعفونی کردن خاک در منزل، ریختن خاک مرطوب در یک دیگ و حرارت دادن آن در دمای ۷۵ تا ۸۰ درجه سانتی گراد به مدت نیم ساعت است. در ضدعفونی با سموم شیمیایی از انواع قارچ کش های موجود در بازار
استفاده می کنیم که البته به دلیل خطرهای احتمالی، در منزل توصیه نمی شود. در ضدعفونی با آفتاب ابتدا باید بستر کاشت را مرطوب کنیم. سپس آن را در محلی آفتاب گیر مثل پشت بام روی همدیگر انباشته کنیم و بعد با پلاستیک کاملا بپوشانیم. این عمل در تابستان انجام می گیرد و زمانی که باید خاک زیر پلاستیک باشد، سه تا چهار ماه است. ضدعفونی خاک با آفتاب، سالم ترین نوع ضدعفونی است؛ اما عیب عمده آن طولانی بودن مدتش است.

پرورش و نگهداری از گیاه شفلدرا

نام فارسی : شفلرا (درخت چتر)

نام علمی : Schefflera actinophylla

نام انگلیسی : Octopus tree – Australian ivy palm

خانواده :‍ Aralia ceae

روش تکثیر: قلمه از انتهای شاخه به طول12-8cm در اواسط تابستان

نوع خاک: خاک باغچه + کود خاک برگ یا خاک باغچه +کود دامی پوسیده

شکل ظاهری برگ وگل: همیشه سبز، رشد آهسته ،تک ساقه ای وبرگهای مرکب،پنجه ای که از پنج برگچه مستطیلی تا تخم مرغی به رنگ سبز براق تشکیل شده که از که از یک نقطه خارج می شوند و گاهی به صورت چماقی تولید میشود ولی در برگچه های جوان تعداد برگچه ها 3 تا 7عدد می باشد .(دو نوع سبز و ابلق طاس در محلات تولید می شود)

نیازهای محیطی:

دما : متوسط13 درجه سانتیگراد

نور : متوسط تا کم

آبیاری : متوسط

آفات و بیماریها: حشرات سپر دار ،تریپس و شپشکهای آرد آلود تحت شرایط گلخانه ممکن است مشکل ساز باشند.

 

بسیاری از افرادی که عاشق گل وگیاه هستند دوست دارند که خودشان درمنزل گیاهان مورد علاقه شان را تکثیر کنند البته این کار برای گیاهانی مثل حسن یوسف، تپوس، گندمی و..ساده تر است اما قلمه برخی دیگراز گیاهان به سختی ریشه دار می شوند و درخانه آپارتمان که شرایط گلخانه وجود ندارد، قلمه آن ها خیلی زود می پوسد ازبین می رود.

پیش از این با این گل شفلرا آشنا شدید. برای تکثیراین گونه گیاهان از روش خوابانیدن استفاده می کنیم .دراین روش معمولا ساقه ای را که به گیاه مادری متصل است درون خاک زراعی یا پیت قرار می دهیم تا ریشه دار شود .
 

مزیت این روش این است که کلیه مواد غذایی و آب توسط گیاه مادر به شاخه خوابیده شده ارسال شده تا شاخه مورد نظرریشه دار شود و بعد از ریشه دار شدن آن را از گیاه مادر جدا کرده و در گلدان جداگانه ای کشت می کنیم.

روش خوابانیدن برای گل های باغچه ای مثل انواع یاس و پیچ به راحتی انجام می شود چون ساقه این گیاهان به آسانی خم شده و درخاک قرار می گیرد .
اما بسیاری از گل های آپارتمانی ساقه محکم و ایستاده دارند و ما نمی توانیم ساقه آنها را خم کرده و در خاک گلدان قرار دهیم به همین خاطر از روش خوابانیدن هوایی برای آنها استفاده می کنیم .
برای اینکار شاخه هایی با قطرحدود 8 تا 20 سانتی متر را که جوان و قوی هستند انتخاب کرده سپس ما بین دوجوانه برشی سطحی به طول حدود 2 سانتی متر از پایین به بالا ایجاد می کنیم؛ این برش باید در داخل پوست ساقه شکاف ایجاد کند.

برای ساقه های قطورتر، می توان 2 تا 3 برش ایجاد کرد سپس محل برش داده شده را با خزه مرطوب می پوشانیم .
بهتر است مابین لایه پوست و چوب گیاه مانعی مثل یک تکه چوب نازک قرار داده شود در صورتی که هورمون ریشه زایی در اختیار دارید محل برش را به آن آغشته نمایید تا ریشه دهی بهتر و سریعترانجام شود.

بعد از قرار دادن خزه مرطوب باید روی آن را با پلاستیک بپوشانید و قسمت پایین پلاستیک را با چسب نواری محکم کنید .
قسمت بالای پلاستیک را با نخ گره بزنید تا درصورتی که خزه خشک شد بتوانید پلاستیک را باز کرده ومقدار کمی آب بر روی آن اسپری کنید.
بعد از حدود 40 الی 60 روز محل برش داده شده ریشه دار می شود وشما می توانید شاخه را ازقسمت زیرین ریشه قطع کنید و درگلدان جدید کشت نمایید ازاین روش برای تکثیرگیاهانی مثل انواع فیکوس، کروتن، شفلرا، آزالیا و..استفاده کنید.

 

 

برچسب :  خرید اینترنتی گل , سفارش گل , گل فروشی در تهران , خرید گل آنلاین , ارسال گل 

بستر کاشت گیاهان آپرتمانی

 بسترهای کاشت گیاهان گلدانی

گیاهان، آب و مواد معدنی ضروری خود را از بستر کاشت تأمین می کنند. بسترهای کاشت گوناگونی از قبیل خاک باغچه، خاکبرگ، خاک کوش، پرلایت، ورمی کولایت، کوکوپیت، پیت ماس، کود دامی و ... وجود دارد. اکثر گیاهان برای رشد مناسب به ترکیبی از چند نوع بستر کاشت نیاز دارند. در این بخش به طور مختصر برخی از بسترهای کاشت گیاهان آپارتمانی توضیح داده میشود.
خاک باغچه
کشت وکار هرساله باغچه ها و اضافه کردن مقادیری کود دامی به خاک آنها و پوسیدن بقایای گیاهی موجود در آنها موجب شده است که خاک باغچه به عنوان یکی از اجزای مخلوط خاکی خیلی از گل های آپارتمانی استفاده شود. برای استفاده از خاک باغچه لازم است از لایه های بالای خاک استفاده کنیم.
خاک برگ

این خاک در نتیجه تجزیه و پوسیده شدن برگ درختان به وجود می آید. این خاک از نظر مواد غذایی ضعیف است؛ اما به عنوان سبک کننده ترکیب خاکی و برای جذب رطوبت بیشتر در خاک، در اکثر ترکیب های خاکی استفاده می شود. برای تهیه خاک برگ باید برگ درختان را در گودالی بریزیم. در منازل می توانیم از ظروف بزرگ نظیر بشکه های فلزی یا پلی اتیلنی در حیاط یا پشت بام استفاده کنیم. سپس به صورت لایه ای، مقدار کمی آهک و همچنین کود اوره به همراه آب به آن اضافه کنیم. در پایان آنها را فشرده می کنیم و رویشان را با لایه ای از خاک می پوشانیم. بعد از سه تا چهار ماه، خاک برگ را به هم می زنیم و مجددا آبپاشی و فشرده می کنیم. در طول یک سال، این عمل را سه تا چهار بار تکرار می کنیم و پس از آن بعد از الک کردن، خاک برگ برای استفاده آماده است.
کمپوست
امروزه پس مانده های مواد غذایی منازل در شهرها به خصوص شهرهای پرجمعیت را پس از جمع آوری و طی مراحلی، به نوعی بستر کاشت تبدیل می کنند که مواد غذایی لازم برای گیاه را دارد و کمپوست نامیده می شود. کمپوست ها به انواع مختلفی از قبیل ورمی کمپوست و کمپوست گوگرددار تقسیم شده، تحت عنوان کود آلی عرضه می شوند و در ترکیب مخلوط خاکی گلدان از آنها استفاده می کنند.
پیت
بقایای گیاهان آبی مردایی است که به شکل نیمه پوسیده تا کاملا پوسیده عرضه می شود. پیت ها ظرفیت خوبی برای نگهداری آب دارند و دارای انواع مختلفی هستند که از آن جمله میتوان به پیت خزه و کوکوپیت اشاره کرد. ١. پیت خزه: رنگ قهوهای دارد و ظرفیت نگهداری آب آن حدود ده برابر وزن خشکش است. از این ماده بیشتر برای افزایش نگهداری آب در خاک استفاده می شود. قبل از استفاده از پیت خزه، باید آن را تکه تکه و مرطوب کنیم. ٢. کوکوپیت: از پوسته نارگیل به دست می آید و در مخلوط خاکی از آن استفاده می شود. این ماده ظرفیت خوبی برای نگهداری آب دارد.
پرلیت
این ماده منشأ آتشفشانی دارد و حدود سه تا چهار برابر وزنش آب جذب می کند. پرلیت به منظور افزایش هوای مخلوطهای خاکی و سبک کردن آنها استفاده می شود.
ماسه
به ذراتی گفته می شود که حداکثر قطر ذرات آن ۲ میلی متر باشد. ماسه رودخانه ای که اصطلاحا ماسه سیاه نامیده می شود، در باغبانی برای افزایش نفوذپذیری مخلوط خاکی و همچنین ریشه دار کردن قلمه ها استفاده میشود.
کود دامی
کود جامد دامی که در ترکیب مخلوط خاکی استفاده می شود، بهتر است از نوع کود گاوی باشد. کود دامی باید حتما به صورت پوسیده استفاده شود. همچنین از کود پرندگان در طول دوره پرورش گیاهان به عنوان کود سرک می توان استفاده کرد.
مخلوطهای خاکی
گیاهان آپارتمانی برای رشد مناسب به ترکیبی از انواع خاکهای ذکرشده نیاز دارند که به آن، مخلوطهای خاکی گفته می شود. نمی توان برای همه گیاهان زینتی یک ترکیب خاکی پیشنهاد کرد؛ اما برخی پرورش دهندگان گیاهان آپارتمانی یک ترکیب خاکی را پیشنهاد کرده اند که در صورت دسترسی نداشتن به فرمول خاکی مناسب گل ها می توان از آن استفاده کرد. این ترکیب خاکی عبارت است از: یک چهارم خاک باغچه + یک چهارم خاک برگ + یک چهارم کود
پوسیده دامی + یک چهارم ماسه.مخلوطهای خاکی استفاده شده برای گل های آپارتمانی، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متفاوتی دارند که میتوان به اسیدیته و همچنین میزان املاح موجود در آن (EC) اشاره کرد. گیاهان آپارتمانی را از نظر حساسیت به اسیدیته خاک به دو گروه عمده تقسیم بندی می کنند:
1. گیاهان آهک گریز
این گیاهان در محیط اسیدی، رشد مناسبی دارند. به طور کلی خیلی از گیاهان آپارتمانی که برای گل هایشان پرورش می یابند، در این دسته قرار می گیرند. آزالیا، گاردنیا، گلوکسینیا، هورتنسیا و سوسن از این گروه محسوب می شوند. برخی از گیاهان برگزینتی مانند حسن یوسف و سرخس نیز در این دسته قرار دارند. این گیاهان را باید تا می شود، با آب باران یا آب جوشیده سرد آبیاری کرد. ترکیب کلی مناسب برای گیاهان آهک گریز: دو قسمت پیت + یک قسمت کمپوست + یک قسمت خاک برگ.
۲. گیاهان آهک دوست
این گیاهان در محیط قلیایی رشد مناسبی می کنند. کاکتوسها، داوودی و سنبل از جمله این گیاهان هستند. این گیاهان را می توان با آب معمولی آبیاری کرد.ترکیب کلی مناسب برای گیاهان آهک دوست: یک قسمت خاک باغچه + یک قسمت خاک برگ + سه قسمت ماسه.
ضدعفونی کردن خاک
ضدعفونی کردن بستر کاشت به منظور از بین بردن عوامل بیماری زا صورت می گیرد. برای ضدعفونی کردن خاک روش هایی از جمله ضدعفونی کردن به کمک حرارت مستقیم، به کمک آفتاب و همچنین با سموم شیمیایی وجود دارد. ساده ترین روش برای ضدعفونی کردن خاک در منزل، ریختن خاک مرطوب در یک دیگ و حرارت دادن آن در دمای ۷۵ تا ۸۰ درجه سانتی گراد به مدت نیم ساعت است. در ضدعفونی با سموم شیمیایی از انواع قارچ کش های موجود در بازار
استفاده می کنیم که البته به دلیل خطرهای احتمالی، در منزل توصیه نمی شود. در ضدعفونی با آفتاب ابتدا باید بستر کاشت را مرطوب کنیم. سپس آن را در محلی آفتاب گیر مثل پشت بام روی همدیگر انباشته کنیم و بعد با پلاستیک کاملا بپوشانیم. این عمل در تابستان انجام می گیرد و زمانی که باید خاک زیر پلاستیک باشد، سه تا چهار ماه است. ضدعفونی خاک با آفتاب، سالم ترین نوع ضدعفونی است؛ اما عیب عمده آن طولانی بودن مدتش است.

طبقه بندی گیاهان

سلسله گیاهی شامل نباتات متنوعی است که انسان از زمان های قدیم برای بهره برداری بهتر،
اقدام به دسته بندی آنها کرده است. دانشمندان این طبقه بندی را طی سالیان متمادی با معیارهای مختلفی صورت داده اند. یکی از این تقسیم بندی ها، طبقه بندی علمی است که در آن،شباهت ها و اختلاف های ظاهری و ساختمانی گیاهان مبنای تقسیم بندی گیاهان است و در منابع علمی استفاده میشود.در طبقه بندی گیاهان باغبانی، معیارهای متفاوتی استفاده شده است: طول عمر، محل پرورش و دیگر عوامل مؤثر در رشد گیاه.
طبقه بندی گیاهان بر اساس
طول عمر
1. گیاهان یکساله: گیاهانی هستند که دوره رشد آنها از کاشت بذر تا گل دهی و تولید بذر، یک سال طول می کشد. گل اطلسی و مینا و بسیاری از گل های باغچه از این گروه هستند.
۲. گیاهان دوساله: طول دوره رشد این گیاهان از کاشت بذر تا گل دهی و تولید بذر، دو سال طول می کشد. این گروه از گیاهان معمولا در سال اول، رشد رویشی دارند و در سال دوم، گل و بذر تولید می کنند. از جمله این گیاهان می توان به شب بو و قرنفل اشاره کرد.
٣. گیاهان چندساله: طول مدت عمر این گیاهان بیش از دو سال است و گیاهان دائمی محسوب می شوند. اکثر گیاهان آپارتمانی جزو این گروه از گیاهان باغبانی هستند.
طبقه بندی گیاهان زینتی بر اساس محل پرورش
1. گیاهان باغچه ای و فضای آزاد: این گروه از گیاهان به علت مقاومت در برابر عوامل محیطی فضای آزاد، در باغچه کشت می شوند. این گیاهان به دو دسته گیاهان چوبی و علفی تقسیم بندی می شوند و آنها نیز در دسته های متعددی قرار می گیرند. گیاهان متعددی از جمله بنفشه فرنگی، رعنا زیبا و جعفری در این گروه هستند.
۲. گیاهان گلخانه ای: این گیاهان تحمل تغییرات زیاد عوامل محیطی از قبیل دما و نور را ندارند و برای رشد مناسب، در گلخانه یا محل هایی که تغییرات عوامل محیطی در آنجا کمتر است مانند آپارتمان ها، نگهداری می شوند. این گروه از گیاهان به دسته های مختلفی تقسیم می شوند که گل ها و گیاهان درون خانه ای (آپارتمانی) یکی از این دسته هاست. گل ها و گیاهان آپارتمانی تنوع زیادی داشته، دو گروه عمده دارند:
فصل دوم : آشنایی با عوامل محیطی مؤثر در رشد گیاهان
در رشد گیاهان، عوامل متعددی دخالت دارد. این عوامل شامل دو دسته عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی است. عوامل ارثی بیانگر استعدادهای بالقوه گیاه است و عوامل محیطی زمینه بروز این استعدادها را فراهم می کند. در صورتی که عوامل محیطی شناسایی و به مقدار لازم
برای گیاه فراهم شود، رشد گیاه حداکثر خواهد بود. عوامل محیطی مؤثر بر رشد گیاهان عبارت
است از: نور، دما، آب، رطوبت نسبی هوا و خاک. به طور مختصر به این عوامل اشاره می شود:
نور
نوعی انرژی است که از خورشید ساطع می شود و برای اعمال حیاتی گیاه همانند فتوسنتز لازم است. اگرچه نور نقش مهمی در رشد گیاه بر عهده دارد، اشعه مستقیم آن برای اکثر گیاهان آپارتمانی مضر است. عکس العمل گیاه نسبت به نور از سه جنبه شدت نور، طول مدت تابش و نورگرایی بررسی می شود. گیاهان از نظر عکس العمل به هر کدام از این جنبه ها به گروههای مختلفی تقسیم می شوند که در اینجا به تقسیم بندی آنها از نظر شدت نور و طول مدت تابش می پردازیم. گیاهان از نظر شدت تابش نور به سه دسته تقسیم می شوند: 1. گیاهان سایه دوست: این گیاهان به نور مستقیم آفتاب نیاز ندارند؛ بلکه نیازمند شدت نور بین _
۲۵ تا ۵۰ درصد نور طبیعی هستند. گل هایی مانند سرخس، فیکوس، پتوس و عشقه یا پاپیتال از جمله این گیاهان هستند. این گونه گیاهان را می توان با فاصله کمی از پنجره های رو به شمال
پرورش داد.
۲. گیاهان آفتاب دوست: این گیاهان برای رشد مناسب، به شدت نوری معادل ۱۰۰درصد
نور طبیعی احتیاج دارند. کاکتوس ها، گیاهان گوشتی و رز جزو این گروه محسوب می شوند. این گونه گیاهان را باید با فاصله کمی از پنجره های رو به جنوب که بدون پرده هستند، قرار داد. ٣. گیاهان سایه آفتاب دوست: نور غیرمستقیم آفتاب نیاز نوری آنها را برطرف می کند. گیاهانی
مثل حسن یوسف، سجافی، دراسنا و خورشیدی در این دسته قرار می گیرند. این گونه گیاهان را باید در منازل در کنار پنجره های شرقی یا غربی قرار داد. تقسیم بندی گیاهان از نظر طول مدت تابش نور خورشید این چنین است: 1. گیاهان روز کوتاه: این گیاهان برای گل دهی به کمتر از ۱۲ ساعت روشنایی در شبانه روز نیازمندند. از جمله گیاهان این گروه می توان به داوودی، آزالیا و سیکلامن اشاره کرد. ۲. گیاهان روزبلند: گل دهی در این گیاهان در روزهای بلند که طول دوره روشنایی، حداقل ۱۴ ساعت در شبانه روز باشد، اتفاق می افتد. هورتانسیا، آلاماندا و اطلسی در این دسته قرار می گیرند. ٣. گیاهان بی تفاوت: تشکیل گل در این گیاهان تابع طول روز نیست. بنفشه آفریقایی، گاردنیا وآبوتیلون از جمله این گیاهان هستند.
دما
دما یکی از عوامل مهم مؤثر در رشد گیاهان است که در اعمال مختلف گیاه از قبیل فتوسنتز، تنفس، گلدهی و رنگ برگها تأثیر می گذارد. گیاهان آپارتمانی از نظر نیاز دمایی به سه گروه تقسیم می شوند: 1. گیاهانی که به هوای خنک نیاز دارند. دمای لازم برای رشد آنها حداقل ۵ تا ۸ درجه و حداکثر ۱۶ درجه سانتی گراد است. آروکاریا، آکوبا، سجافی و بنفشه از جمله این گیاهان محسوب می شود. ۲. گیاهانی که به هوای معتدل نیاز دارند. حداقل دمای لازم برای رشد آنها ۱۰ تا ۱۳ درجه و حداکثر ۲۱ درجه سانتی گراد است. هورتانسیا، آزالیا، برگ عبایی، مارچوبه، فیلودندرون و کالادیوم در این گروه قرار دارند.
٣. گیاهانی که به هوای گرم نیاز دارند. حداقل دما برای رشد این گیاهان ۱۶ درجه و حداکثر
۳۰ درجه سانتی گراد است. کاکتوس ها، آنتوریوم، دیفن باخیا، گلوکسینا و کروتن از این گروه
محسوب می شوند.
گیاه مواد معدنی ضروری خود را به شکل محلول در آب توسط ریشه جذب می کند. بخش اعظم اندام های گیاهی از آب تشکیل شده است و در صورتی که گیاه با کمبود آب مواجه شود، شادابی خود را از دست میدهد و از بین می رود. در مقابل، دادن آب زیاد به گیاه موجب بروز کمبود اکسیژن در محیط ریشه گیاه می شود و پوسیدگی ریشه و از بین رفتن گیاه را در پی خواهد داشت. همچنین کیفیت آب و میزان املاح موجود در آن نیز در گیاه تأثیر می گذارد. اینکه چه مقدار و در چه فاصله زمانی به گیاه آب بدهیم، نسبت به نوع گیاه متفاوت است که بعدا به آن اشاره خواهیم کرد.
گیاهان از نظر مقدار آب لازم به گروه های زیر تقیسم می شوند: 1. گیاهانی که به آب زیاد نیاز دارند. این گیاهان به مقدار آب زیادی نیاز دارند و بستر کاشت آنها باید همیشه مرطوب باشد. از جمله این گیاهان میتوان به نخل مرداب، کروتن، مارانتا، برخی از انواع دراسنا، هورتانسیا و سرخس اشاره کرد. ۲. گیاهان با نیاز آبی متوسط: این گروه از گیاهان می توانند خشکی را تا حدودی تحمل کنند و سطح خاک گلدان اگر خشک شود، صدمه نمی بینند؛ اما این خشکی نباید طولانی باشد. آروکاریا، بگونیا، پتوس، شفلرا، پپرومیا، بنفشه آفریقایی و فیکوس ها در این دسته از گیاهان قرار دارند. ٣. گیاهان مقاوم به خشکی: برای این گیاهان، پس از خشک شدن کامل خاک، آبیاری صورت می گیرد. البته تأخیر زیاد در آبیاری، به گیاه صدمه می زند. انواع کاکتوس، سانسوریا، یوکا، سدم و گیاهان گوشتی جزو این گروه از گیاهان محسوب می شوند.

رطوبت نسبی هوا
درصدی از رطوبت که در درجه حرارت و فشار مشخص در هوا وجود دارد، رطوبت نسبی نامیده می شود. هر چه این میزان کمتر باشد، میزان تبخیر و تعرق از گیاه و سطح خاک افزایش می یابد. گیاهان آپارتمانی از نظر نیاز به رطوبت نسبی هوا، به سه دسته تقسیم می شوند: 1. گیاهانی که نیاز زیادی به رطوبت هوا دارند. این گیاهان به رطوبت نسبی ۷۵ درصد و بیشتر نیاز دارند. از جمله این گیاهان می توان به سرخس، بنفشه آفریقایی، آگلونما، کروتن، آروکاریا، کالادیوم و فیلودندرون اشاره کرد. ۲. گیاهانی که نیاز متوسطی به رطوبت هوا دارند: برای رشد مناسب این گیاهان، رطوبت نسبی هوا باید حداقل در حدود ۵۰ درصد باشد. اینها نمونه هایی از این گیاهان هستند: برگ بیدی، سیکلامن، مارچوبه و فیتونیا. ٣. گیاهانی که نیاز کمی به رطوبت نسبی هوا دارند. این گیاهان رطوبت نسبی اندک تا ۲۵ درصد را تحمل می کنند. برخی از این گیاهان عبارت اند از کاکتوسها، برگ انجیری و گیاهان گوشتی

آشنایی با گل های آپارتمانی

آشنایی با گیاهان

شناسایی اندام های گیاه
در پرورش و نگهداری گیاهان آپارتمانی، با موجودات زنده ای به نام گیاه سروکار داریم. گیاهان تنها جاندارانی هستند که تولیدکننده اند و با استفاده از مواد ساده موجود در طبیعت و نور خورشید، مواد غذایی ضروری برای موجودات روی زمین را تأمین می کنند. پی بردن به خواسته های گیاهان، مستلزم شناخت اجزای تشکیل دهنده آنهاست. اکثر گیاهانی که در منازل و آپارتمان ها نگهداری می شوند، از نظر تقسیم بندی گیاهی جزو عالی ترین طبقه گیاهی محسوب می شوند. این گیاهان ریشه، ساقه، برگ و گل دارند. در این بخش به طور مختصر به شناسایی و شرح وظایف و عملکرد اجزای گیاه پرداخته شده است.
ریشه
اولین عضوی که پس از کاشت دانه از آن خارج می شود، ریشه است که به سمت مرکز زمین رشد می کند. ریشه از چندین قسمت تشکیل شده است: کلاهک، منطقه مریستمی، منطقه رشد طولی و منطقه تارهای کشنده. کلاهک ریشه وظیفه حفاظت از منطقه مریستمی را بر عهده دارد. منطقۂ مریستمی و منطقه رشد طولی ریشه، وظیفه رشد ریشه را بر عهده دارد و منطقه تارهای کشنده، محل اصلی جذب آب و مواد معدنی لازم برای گیاه است.
ریشه در گیاهان، چند وظیفه عمده بر عهده دارد
- جذب آب و مواد معدنی لازم برای گیاه؛
- نگهداری (استقرار) گیاه در بستر کاشت؛
- ذخیره مواد غذایی که در برخی گیاهان همانند هویج یا گل کوکب مشاهده می شود.
ساقه
جوانه اولیه بذر پس از خروج ریشه از آن ظاهر می شود و به سمت بالا رشد می کند. این قسمت، ساقه گیاه را تشکیل می دهد. وظایف عمده ساقه در گیاه عبارت است از: استوار نگه داشتن اندام های هوایی گیاه شامل برگها و گلها و میوه ها، انتقال مواد غذایی، ساختن و ذخیره مواد غذایی 
ساقه از سه بخش عمده تشکیل شده است: جوانه، گره و یقه. یقه محل اتصال ریشه به ساقه
است. گره به برآمدگی های روی ساقه جوان که برگها از آن خارج می شوند، گفته میشود.
فاصله بین هر دو گره، میان گره نامیده می شود. جوانه در حقیقت ساقه بسیار کوچکی است که
به وسیله پوشش های محکمی پوشیده شده است. جوانه ها یا انتهایی هستند یا جانبی.
ساقه در گیاهان به سه گروه عمده تقسیم می شود: ساقه هوایی، ساقه زیرزمینی و ساقه آیی. هرکدام از اینها انواع مختلفی دارند.
برگ
برگها بر اثر رشد جوانه های انتهایی و جانبی تولید می شوند. برگها از دو قسمت اصلی پهنک و دم برگ تشکیل شده اند. پهنک برگ از سه بخش تشکیل شده است: روپوست، میان برگ و دسته های آوندی (رگبرگ). مهم ترین وظیفه برگ در گیاه، عمل فتوسنتز است. در فتوسنتز، شیره خام گیاه که شامل مواد ساده آب و مواد معدنی است، به شیره پرورده (هیدراتهای کربن) تبدیل می شود. همچنین بیشترین تعرق گیاه (خروج آب به شکل بخار از سطح برگ) که موجب حرکت آب و مواد معدنی از ریشه به سمت اندام های هوایی می شود، توسط برگ صورت می گیرد.

برگهای گیاه را بر اساس شکل ظاهری، ترتیب قرار گرفتن روی ساقه، اتصال به ساقه، رگبرگ و ... تقسیم بندی می کنند.
گل دستگاه تولیدمثل گیاه است. گل مجموعه برگ های تغییر شکل یافته است که بر روی ساقه گیاه قرار می گیرد. وظیفه اصلی گل تولید میوه و دانه است. هر گل از قسمت های زیر تشکیل شده است:|
.. دم گل: گل را به ساقه متصل می کند.

۲. برگچه: در محل اتصال دم گل به ساقه وجود دارد. برگچه در برخی گیاهان همانند گل شیپوری، قیف مانند است و قسمت زینتی گل را تشکیل میدهد.
٣. نهنج: در انتهای دم گل به شکل برجسته در آمده است و محل استقرار سایر اجزای تشکیل دهنده گل است. البته در برخی گلها برجسته نیست.
۴. کاسبرگ (کاسه گل): مجموع برگ های سبز رنگی که در قسمت خارجی گل دیده می شود.

البته کاسبرگهایی نیز وجود دارد که سبزرنگ نیستند؛ مثل  گل لاله و زنبق. تعداد کاسبرگ در گیاهان متفاوت است.
۵. گلبرگ (جام گل): مجموعه برگهای رنگین که معمولا بعد از کاسبرگ قرار دارند و زیبایی
گل ها عموما از آنها نشئت می گیرد.
۶. نافه گل: اندام زایای نر گیاه محسوب می شود و شامل تعدادی پرچم است. هر پرچم از دو قسمت ساک و میله تشکیل شده است. دانه گرده که سلول جنسی نر گیاه است، در بساک پرچم تشکیل می شود.

۷. مادگی: درونی ترین بخش گل است و اندام ماده گیاه محسوب می شود. از سه بخش تشکیل شده است: کلاله، خامه و تخمدان. تخمک گیاه که سلول جنسی ماده گیاه است، در
تخمدان مادگی به وجود می آید.
تقسیم بندی های مختلفی در گیاهان بر اساس اجزای تشکیل دهنده گل صورت گرفته است. | از آن جمله می توان به تقسیم بندی گیاهان بر اساس نوع گلبرگ (جداگلبرگ، پیوست گلبرگ، |
بدون گلبرگ)، اندام زایای گل (یک پایه، دوپایه، هرمافرودیت) اشاره کرد.

نگهداری از بنفشه آفریقایی

بنفشه آفریقایی

 

ژستریاسه GESNERIACEAE به آفریقای شرقی (تانزانیا) تعلق دارد. گفته شده این گیاه اول بار در سال ۱۸۹۲ توسط یک نظامی آلمانی به نام «سنت پل» در تانزانیا شناسایی شد، به همین دلیل نام سنت پلیا برای آن انتخاب گردید.
مشخصات ظاهری
اندازه گیاه در جنس های مختلف متفاوت است. رنگ گل هایش متنوع بوده و در طول سال گل میدهد.

مراقبت های لازم
نور
این گیاه بسیار دوستدار روشنایی است؛ در زمستان باید از نور کامل آفتاب بهره مند شود اما بهتر است در تابستان از تابش مستقیم آفتاب محافظت گردد. در صورتی که بخواهیم بنفشه آفریقایی  را در محیط سرپوشیده و کم نور پرورش دهیم می توانیم از لامپهای فلورسنت (مهتابی) استفاده کنیم، این لامپ ها باید در فاصله سی تا چهل سانتی متری گیاه نصب شوند. لازم نیست چراغها به طور مرتب روشن باشند، بلکه می توانید در ساعات مشخص چراغ ها را خاموش کنید. مزیت استفاده از نور مصنوعی نسبت به نور آفتاب اینست که برگها دچار سوختگی نخواهند شد.
آبیاری
در مورد مقدار آب و فاصله زمانی بین دو آبیاری عواملی چون نور، گرما، خاک، جنس و حجم گلدان و سن گیاه دخالت دارد. ریشه بنفشه آفریقایی نسبت به آب زیاد حساس است و دچار پوسیدگی می گردد. بنابراین بهتر است در مورد مقدار و دفعات آبیاری توجه بیشتری داشته باشید و این کار را با دقت و احتیاط کامل انجام دهید.

بهترین زمان برای آبیاری بنفشه آفریقایی موقعی است که خاک کاملا خشک شده و گیاه احتیاج زیادی به آب داشته باشد؛ اگر هنوز خاک خیس است به گیاه آب ندهید. با لمس کردن خاک می توانید از خشکی آن مطمئن شوید. مقدار آب در هر مرتبه آبیاری باید به اندازه ای باشد که آب از منفذ زیر گلدان خارج نشود.
از پاشیدن آب روی برگ های گیاه خودداری کنید.
یکی از روش هایی که امروزه برای آبیاری بنفشه آفریقایی مرسوم شده، استفاده از زیر گلدانی گود است. در این روش زیر گلدانی را از آب پر کنید، بعد از پانزده دقیقه آب از راه منفذ کف گلدان جذب خاک می گردد. بعد آب اضافی زیر گلدانی را خالی کنید.
خاک
برای پرورش بنفشه آفریقایی از خاکبرگ آماده استفاده کنید.
کود
در فصول گرم هر پانزده روز یک بار به وسیله غذاهای کمکی، گیاه را تقویت کنید.
تکثیر
برای ازدیاد بنفشه آفریقایی می توانید از سه روش کاشت بذر، قلمه برگ و تقسیم بوته استفاده کنید.
قلمه برگ
این یکی از بهترین و آسان ترین روشهای تکثیر بنفشه آفریقایی است. زمان مناسب برای این نوع تکثیر فصل تابستان است

 در این روش ابتدا بهترین برگ ها را انتخاب کنید و آنها را با قیچی یا چاقو از انتهای دمبرگ بچینید.

برگ بریده شده را از ناحیه دمبرگ در آب قرار دهید تا ریشه دار شود.
قلمه ها را در خاک هم می توانید ریشه دار کنید. بهتر است قلمه ها را از قسمت میانی ساقه بردارید. مناسب ترین درجه حرارت برای ریشه زایی قلمه ها ۲۵ درجه سانتیگراد است.
قراردادن نایلون روی گلدانی که قلمه ها در آن کاشته شده اند موجب افزایش رطوبت نسبی می شود و به سرعت ریشه زایی کمک می کند.
در شرایط مناسب، قلمه برگ بعد از پانزده روز تا یک ماه دارای ریشه می شود.
تقسیم بوته
این روش راه ساده ای برای ازدیاد بنفشه آفریقایی است. زمانی که گیاه بنفشه آفریقایی رشد کافی کرد از کنار بوته، پاجوش های کوچکی رشد می کند که می توانید از آنها برای ازدیاد گیاه استفاده
کنید.
کاشت بذر
- با استفاده از نور مصنوعی و تنظیم درجه حرارت مناسب می توان در هر زمانی به کاشت بذر اقدام کرد.
برای کاشت بذر در شرایط مصنوعی، درجه حرارت را روی ۲۵ - ۲۰ درجه سانتیگراد تنظیم نمایید و روزانه به مدت دوازده ساعت چراغ ها را روشن کنید. همه روزه قدری آب روی خاک اسپری کنید.

عوارض و حساسیتها
بنفشه آفریقایی نسبت به خیس بودن برگها حساسیت دارد و نباید آب روی برگهایش پاشیده شود. در صورتی که حجم گلدان بزرگ باشد یا خاک از مواد غذایی کافی برخوردار نگردد، گیاه گل
نمی دهد یا این که گلها ریز و کوچک می مانند. در این صورت بعد از تعویض گلدان و اضافه نمودن مواد غذایی به خاک، گیاه را تقویت کنید. گل های پژمرده و کوچک را جدا کنید.
بیماریها
مهم ترین بیماری های بنفشه آفریقایی منشاء ویروسی یا قارچی دارند.
رطوبت زیاد موجب انتشار بیماری های قارچی می شود. نوعی قارچ به نام پیتیوم التیموم
Pythium ultimum موجب پوسیدگی قسمت های بالایی گیاه می گردد. اسیدی بودن
خاک، نداشتن زهکشی مناسب و خیس شدن برگها این بیماری را شدت می دهد.
اگر گیاه در محیط بسته و بدون تهویه قرار بگیرد یا رطوبت نسبی هوا زیاد باشد، و همچنین قرار گرفتن در سرمای زیاد و گرمای بیش از اندازه روز و تاریکی های طولانی موجب شیوع قارچهای سفید رنگ می گردد. علامت این بیماری، خاکستری و گرد آلود شدن سطح برگهاست. اسپری نمودن سموم قارچ کش روی برگ های آلوده و نگهداری صحیح گیاه، موجب بهبودی و سلامتی بنفشه آفریقایی می گردد.

پیتوس

پتوس (با نام علمی:
spp . Scindapsus یا از خانواده ی Araceae pothos)
پتوس گیاهی برگ زینتی و  گیاه آپارتمانی است. برگها قلبی شکل اند. بسیاری از گونه ها حالت بالارونده دارند و تا سقف بالا می روند. دو نوع دارد: پتوس برگ معمولی و پتوس برگ ابلق. با اینکه هر دو مقاوم به سایه هستند، ولی نوع ابلق آن، نیاز به نور کمی بیشتر برای تشکیل رنگیزه | دارد. در صورتی که نور کافی دریافت نکند، برگها به سبزی گرایش پیدا می کنند. پتوس ها، در منازل به راحتی قابل نگهداری هستند. نیاز به نور مستقیم خورشید ندارند، و در صورت دریافت نور
مستقیم، آفتاب سوختگی بصورت تاول و سوختگی روی برگ ها نمود پیدا می کند. مقاوم به رطوبت کم محیط است و در صورتیکه رطوبت بسیار بالا باشد، برگها خیلی پهن و درشت می شوند. با اینکه به راحتی روی دیوار قابل هدایت است، اما ممکن است در قسمت های بالایی و نزدیک به سقف، در اثر تجمع گرما دچار سوختگی شود و در نتیجه گیاه بد شکل می شود. 
چون برگ زینتی است به آبیاری و مواد غذایی گیاه باید توجه شود. دوره آبیاری ۲-۱ بار در هفته و هر ماه ۱ بار استفاده از کود مایع مناسب این گیاه است.
روش تکثیر:
این گیاه در محل گره ساقه، به راحتی تولید ریشه ی نابجا می کند. پس می توان از محل همین گره ها قلمه گرفت و در ماسه قرار داد تا ریشه دار شوند. از تقسیم بوته هم می توان برای تکثیر آن استفاده کرد.